Głęboko wierzyli w to, że dzięki takim wyrzeczeniom wrota do Nieba staną dla nich otworem. Wielokrotnie sam Bóg interweniował i pokazywał im, że obrana przez nich droga jest właściwa.
Przykładem ascezy w średniowiecznej twórczości jest „Legenda o świętym Aleksym”. Tytułowy bohater pochodził z wysoko sytuowanej rodziny, lecz porzucił cały swój majątek i nazwisko rodowe, postanawiając skupić się na poszukiwaniu Boga. Jego postawa była tak heroiczna, że kiedy umierał, Stwórca dał sygnał ludziom, że umiera ktoś wyjątkowy, przed kim otwarte są Niebiosa.
Idee:
ubóstwo - spotkanie się z ubogim Jezusem. Bogacze stając się miłosierni, rozdając dobra i majątki, wypełniali największe przykazanie - przykazanie miłości. Życie według Ewangelii, pokorne przyjmowanie cierpienia, pokutowanie za grzechy, pokora, radość w życiu, służbie Bogu, Kościołowi, bliźnim oraz otaczaniu miłością każdego człowieka, a zwłaszcza grzeszników.
Ważne zagadnienia:
- afirmacja świata --> pełne miłości zaangażowanie w sprawy ziemskiej rzeczywiści, ukochanie świata.
- życie doczesne --> asceza, upokorzenie, upodlenie
- "życie po śmierci" --> świętość
Święty Aleksy – opuścił żonę w czasie nocy
poślubnej by poświęcić się Bogu, nocował na schodach kościoła, wylewano na
niego pomyje, po czym jako żebrak mieszkał do śmierci pod schodami pałacu swego
ojca.
· Święty Grzegorz z Nazjanzu (zm. 389) –
sypiał na gołej ziemi, noce spędzał na modlitwach i płaczach, żywił się
stęchłym chlebem.
· Święty Benedykt z Nursji (zm. 543) –
mieszkał w jaskini, odmawiał sobie pożywienia, gdy odczuwał pokusę bez lęku
rzucał się pomiędzy cierniste krzewy.
