Motyw danse macabre

Taniec śmierci (Michael Wolgemut)
Motyw danse macabre jest mocno sprzężony ze sztuką umierania. Danse macabre, czyli taniec śmierci, to przerażający sposób ukazywania radosnej, rozochoconej kostuchy, która hula pośród ludzi. Nikt nie może jej odmówić, każdy musi przyjąć zaproszenie do wspólnego tańca. To przerażające, nieco groteskowe przedstawienie pojawiało się głównie w sztukach plastycznych, lecz przenikało także do literatury.
Wszechobecność śmierci, niemożność jej uniknięcia, marność ziemskich dóbr wobec jej potęgi i rozczarowanie małością życia i jego przemijalnością – to właśnie najważniejsze aspekty średniowiecznego tańca śmierci.
Cechy śmierci:
  • sprawiedliwa i nieunikniona
  • dotrze do wszystkich ludzi bez wyjatków
  • ma nieograniczoną moc
  • jest okrutna
  • trapi ludzkość za grzech pierwszych ludzi
  • występuje w roli sędziego
  • jest pouczeniem moralnym, przestrogą przed grzesznym życiem
  • Biskup i rycerz. La Danse macabre, Guy Marchant, 1486, Paryż
  • dobitnie prezentuje potęgę śmierci 
Najlepszymi przykładem tego motywu jest utwór pt:"Rozmowa Mistrza Polikarpa ze Śmiercią". Upersonifikowana Śmierć z Rozmowy... ma liczne cechy fizyczne i psychiczne. Przedstawiona została w postaci pożółkłego, pomarszczonego rozkładającego się kobiecego ciała z nieodłączną kosą w ręku. Mimo całej swej obrzydliwości, bezzębności, pokraczności Śmierć w tym utworze (przynajmniej we fragmencie opisującym jej wygląd zewnętrzny) ma rys komiczny, przywołać można tu choćby moment, kiedy mowa o odpadającym kawałku nosa. Z cech „charakteru” (jeśli można mówić o takowych w przypadku śmierci) należy wymienić jej gniewliwość - rozzłoszczona niemądrymi pytaniami Polikarpa była gotowa na miejscu ściąć mu głowę. Uśmiercanie ludzi traktuje nie tylko jako swój obowiązek, ale również jako rodzaj przyjemności, zabawę. Z jednej strony Śmierć przedstawiona jest jako postać okrutna i niezwyciężona, z drugiej jako narzędzie boskiej sprawiedliwości. To za jej sprawą grzesznicy trafiają do piekieł, a dobrzy ludzie do nieba. Tak naprawdę tylko źli ludzie powinni się jej bać.
LINK:

"Rozmowy Mistrza Polikarpa ze Śmiercią" -->  http://staropolska.pl/sredniowiecze/poezja_swiecka/dialog_01.html